Zweepslag

“Au, wat voel ik nu in m’n kuit” Wanneer de sporter zich omdraait is er natuurlijk niemand in de buurt die dit had kunnen doen. Daaropvolgend wordt de kuit onderzocht en gevoeld waar de pijn vandaan komt. Vaak is er niet veel te ontdekken, maar bepaalde functies, zoals aanzetten, lukken niet meer. Vanwege de pijn moet de sporter stoppen. Voorgaand voorbeeld is een klassiek voorbeeld van een zweepslag, coup de fouet, ook wel tennisbeen genoemd. De pijn in de kuit wordt veroorzaakt door een (of meerdere) spierscheuringen in de kuitspieren. Een soortgelijke spierscheuring komt ook voor in het bovenbeen (zowel aan de voor- als achterzijde) als ook in de biceps van de bovenarm.

Bij deze blessure is er een acuut moment waar er een scheuring optreedt in de spieren; dit kan variëren van enkele vezels tot bijna de hele spier. In veel gevallen komt de scheur voor ter hoogte van de spierpeesovergang aan de binnenzijde van de kuit. Vervolgens is het niet meer mogelijk voor de sporter om op de tenen te kunnen lopen, hetzij met teveel pijn.  Soms is er een bloeduitstorting zichtbaar, bij grotere spierscheuringen is er een echte deuk te voelen in de kuit. Het advies is om de kuit direct met ijs te koelen, en vervolgens een drukverband aan te leggen. Daarna moet jet been omhoog worden gehouden (het liefst d.m.v. een kussen) zodat het hoger dan de heup ligt.

Wanneer er echt een grote spierscheuring heeft plaatsgevonden raad ik aan een bandage om de kuit te dragen en ter ontlasting een verhoging onder de hak van het desbetreffende been te plaatsen. In enkele zeldzame gevallen zal het nodig zijn het been te opereren. Om een goed beeld te krijgen van de schade in de kuit wordt er vaak een echo gemaakt. Er bestaat een degelijk verschil met een achillespeesruptuur: hierbij is er een volledig onvermogen om op de tenen te lopen. Ook is een operatieve ingreep, dan wel een gipsbehandeling onoverkomelijk. De oorzaak van een zweepslag is meestal te vinden in een slechte (onvoldoende) voorbereiding van de sporter, zoals een slechte warming-up, slechte fysieke gesteldheid, oververmoeidheid, etc., i.c.m. een (te) grote kracht op de kuitspier. De basis van het herstel worden gevormd door te rekken en tijdelijk de belasting verminderen. Ook spierversterkende oefeningen helpen het herstelproces vanzelfsprekend. Wanneer er te vroeg wordt begonnen is de kans groot dat er van ene kuitblessure in de andere wordt overgegaan. Men moet goed onthouden dat wanneer de pijn verdwenen is, de kwetsuur nog niet geheel genezen is! Door de blessure is de belastbaarheid van de gescheurde spier(en) afgenomen. Voordat men weer op het oude niveau kan sporten zal er eerst getraind moeten worden om de spier op het oude niveau terug te brengen. Vaak is er een revalidatie van enkele weken mee gemoeid. En denk eraan: liever een week later begonnen, dan een dag te vroeg!

Meer informatie over pijnlijke benen